لطفا صبر کنید ...
اﻣﯿﺪ ﮔﻔﺖ:ﻣﻦ راﺿﯽ ﺑﻪ ﻣﺮﮔﻪﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﯿﺴﺘﻢ.
ﺑﺎ ﮐﻨﺎﯾﻪ ﮔﻔﺘﻢ: وﻟﯽ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻢ.
اﻣﯿﺪ ﮔﻔﺖ: اﻟﯽ اﯾﻦ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﺗﻮ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ اﯾﻦ ﺟﻮري ﻧﺒﻮدي.
ﮔﻔﺘﻢ:زﻣﺎﻧﻪﻣﻨﻮ اﯾﻦ ﺟﻮري ﮐﺮده.
اﻣﯿﺪ ﮔﻔﺖ:اﻟﯽ…ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ اوﻧﻮ ﺑﺒﺨﺸﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮدت.
ﺑﺎ ﺧﺸﻢ ﮔﻔﺘﻢ: اﻣﯿﺪ ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺑﺮاي ﻣﻦاداي رواﻧﺸﻨﺎﺳﺎرو در ﻧﯿﺎر.
اﻣﯿﺪ ﮔﻔﺖ:ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﮐﻠﻪ ﺷﻘﯽ.
ﮔﻔﺘﻢ: ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻠﻪﺷﻘﯽ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺑﻌﺪ از رﻓﺘﻨﺶ ﺧﻮدﻣﻮ ﻧﺒﺎزم و ﻗﻨﺒﺮك ﻧﮕﯿﺮم ﺣﺪاﻗﻞ ﺟﻠﻮي ﻧﮕﺎه ﺑﺎ ﺷﻔﻘﺖ ﺑﻌﻀﯿﻬﺎرﻣﻮﺑﮕﯿﺮه.
اﻣﯿﺪ ﮔﻔﺖ:ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺎدر ﻣﻦ ﻧﻪ؟
ﮔﻔﺘﻢ: ﻣﮕﻪ ﺑﻪ ﻣﺎدرت ﺷﮏ داري؟
ﮔﻔﺖ: ﺗﻮ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ادم ﻧﻤﯿﺸﯽ.
ﮔﻔﺘﻢ:ﻫﯿﭻ ادﻣﯽﺗﻮ اﯾﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ زﻧﺪه ﻧﻤﯿﻤﻮﻧﻪ.
ﻧﺎراﺣﺖ ﺑﻮدم ﺗﻮي وﯾﻼﯾﯽ ﮐﻪ روزي در اون اﺣﺴﺎس آراﻣﺶ ﻣﯿﮑﺮدم ﺣﺎﻻﺑﺮاﯾﻢ ﺣﮑﻢ زﻧﺪان را داﺷﺖ. ﻗﺮار ﺑﻮد ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪاي ﮐﻪ ﺗﯿﻨﺎ آﻣﺪه ﺑﻮد ﺷﻤﺎل ﻣﻦ ﭘﯿﺶ آ ن ﻫﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ وﻟﯽ اﺣﺴﺎس ﺧﻔﻘﺎن ﻣﯿﮑﺮدم دﻟﻢ ﺑﺮاي ﺧﺎﻧﻪ ي ﺧﻮدم ﺑﺎ ﺣﻮض ﭘﺮ
ﻣﺎﻫﯽ و ﺑﻮي ﺳﺒﺰي ﺗﺎزه ﺗﻨﮓ ﺷﺪه ﺑﻮد. ﺑﻌﺪ از ﺧﻮردن ﭼﻨﺪ ﻗﺎﺷﻖ از ﻣﺜﻼ ﻣﺎﻫﯽ ﮐﺒﺎﺑﯽ اي ﮐﻪ ﻣﺴﺘﺨﺪم ﺑﺮاﯾﻤﺎن درﺳﺖﮐﺮده ﺑﻮد. ﮐﻨﺎر ﮐﺸﯿﺪم. ﺑﻘﯿﻪ آن ﭼﻨﺎن ﺑﺎ اﺷﺘﻬﺎ ﻣﯿﺨﻮردﻧﺪ اﻧﮕﺎر ﺧﻮﺷﻤﺰه ﺗﺮ از ان را ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﻧﺨﻮرده ﺑﻮدﻧﺪ. ﻣﻦ ﮐﻪ ﺣﺎﻟﻢ
ﺑﻬﻢ ﺧﻮرد اﮔﻪ ﻣﺎﻫﯽ ﮐﺒﺎﺑﯽ ﮔﻠﯽ ﺧﺎﻧﻢ را ﻣﯿﺨﻮردﻧﺪ ﭼﻪ ﮐﺎر ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ؟ دﻟﻢ ﺑﺮاي ﺧﺎﻧﻪ ام ﻟﮏ زده ﺑﻮد. ﺑﻌﺪ از ﻧﺎﻫﺎر اﻫﺴﺘﻪﺑﻪ ﺗﯿﻨﺎ ﮔﻔﺘﻢ: ﺗﯿﻨﺎ ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻮام ﺑﺮﮔﺮدم ﺧﻮﻧﻪ ﺗﯿﻨﺎ ﮐﻪ داﺷﺖ آب ﻣﯿﺨﻮرد ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪن اﯾﻦ ﺣﺮف ﻟﯿﻮان از دﺳﺘﺶ روي ﻗﺎﻟﯽ
ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎ ﻧﯿﺖ در ﻣﺎﺷﯿﻨﻮ ﺑﻪ ﻫﻢ ﮐﻮﺑﯿﺪم وﮔﻔﺘﻢ: ﻣﺮﺳﻰ از اﺧﻄﺎرت وﻟﻰﻫﻤﻮﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺧﻮدت ﮔﻔﺘﻰ ﻣﻦ دﯾﮕﻪ ﺑﭽﻪ ﻧﯿﺴﺘﻢ.
روز ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺳﺮ درد ﺑﯿﺪار ﺷﺪم و اﯾﻦ ﺳﺮدرد اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎﻓﺖ وﻗﺘﻰﻓﻬﻤﯿﺪم ﮐﻪ ﺗﯿﻨﺎ ﻣﯿﺨﻮاد ﺑﺎ دوﺳﺘﺎش ﺑﺮاي ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻪدﺑﻰ ﻣﯿﺨﻮاﻫﻨﺪﺑﺮوﻧﺪ وﻗﺘﻰ اﻋﺘﺮاض ﮐﺮدم ﮔﻔﺖ: آﺧﻪ اﻟﻰ اﻻن ﻓﺼﻞ ﺣﺮاﺟﻪ و ﮐﻠﻰ ﻟﺒﺎس ﻗﺸﻨﮓ اوﻧﺠﺎ رﯾﺨﺘﻪ.از ﻣﻦ اﺻﺮار از ﺗﯿﻨﺎ اﻧﮑﺎر آﺧﺮ ﻫﻢ ﮐﺎر ﺧﻮدش را ﮐﺮد و ﻣﻦ را ﻧﯿﺰﻣﺠﺒﻮر ﮐﺮد در اﯾﻦ ﭼﻨﺪ روز ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ى ﻋﻤﻮ ﻫﺮﻣﺰﺑﺮوم. اوﻟﺶ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻧﻈﺮ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮدم زﯾﺮا دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻢ ﺗﺎ وﻗﺘﻰ اﻣﯿﺮ آن ﺟﺎ ﺑﻮد ﺑﻪ آن ﺟﺎ ﺑﺮوم وﻟﻰ ﺑﺎﺗﻬﺪﯾﺪ ﺗﯿﻨﺎ ﮐﻪ ﻣﻦرا ﻫﻢ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﯿﺒﺮد آن ﺟﺎ ﻗﺒﻮل ﮐﺮدم ﮐﻪ در اﯾﻦ ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﭘﯿﺶ آن ﻫﺎﺑﺮوم.وﺳﺎﯾﻞ زﯾﺎدى ﻧﺒﺮدم ﻓﻘﻂ ﯾﮏ دﺳﺖ ﻟﺒﺎس ﺑﺮدم و ﺣﻮﻟﻪ و وﺳﺎﯾﻞ ﺷﺨﺼﯽ . ﺧﻮدم ﻫﻢ ﯾﮏ ﭘﯿﺮاﻫﻦ ﭼﺎرﺧﻮﻧﻪ ﭘﻮﺷﯿﺪم وﺷﻠﻮار ﻟﻰ ﯾﮏ ﻣﺎﻧﺘﻮ ﻣﻌﻤﻮﻟﻰ ﻣﺸﮑﻰ ﻫﻢ ﭘﻮﺷﯿﺪم. ﺑﺎ آژاﻧﺲﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ ى ﻋﻤﻮ رﻓﺘﻢ ﻣﯿﺪاﻧﺴﺘﻢ اﯾﻦ وﻗﺖ روز ﻋﻤﻮ ﺑﯿﺮون اﺳﺖ زﻧﮓ در را زدمﮐﺲ ﺟﻮاب ﻧﺪاد دوﺑﺎره زﻧﮓ زدم وﻟﻰ اﯾﻨﺪﻓﻌﻪ دﺳﺘﻤﻮ ﺑﯿﺸﺘﺮ رو زﻧﮓ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻢ ، ﻣﺜﻞ اﯾﻨﮑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﺒﻮد، وﻗﺘﻰ دﯾﺪمﮐﺴﻰ ﻧﺒﻮد دﺳﺘﻬﺎﯾﻢ را دور در ﮔﺬاﺷﺘﻢ و از در ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻢ. اﻓﺘﺎدم ﺗﻮ ﺣﯿﺎط و اروم رﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ داﺷﺘﻢ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ اﺗﺎقﻣﯿﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﯾﻪ دﻓﻌﻪ اﻣﯿﺮو دﯾﺪم ﮐﻪ ﺣﻮﻟﻪ دورش از ﺗﻮ ﺣﻤﻮم در اوﻣﺪ … ﺟﯿﻎ زدﻣﻮ دوﺗﺎ دﺳﺘﻤﻮ رو ﭼﺸﻤﺎم ﻓﺸﺎر دادم…اوﻧﻢ ﻫﻮل ﮐﺮدو ﺳﺮﯾﻊ رﻓﺖ ﺗﻮ اﺗﺎق…
دﯾﺪم ﺻﺪاﯾﻰ ﻧﻤﯿﺎد ﻻى درز اﻧﮕﺸﺘﺎﻣﻮ ﺑﺎز ﮐﺮدم دﯾﺪم ﻧﯿﺴﺘﺶ..ﻧﻔﺲ راﺣﺘﻰ ﮐﺸﯿﺪﻣﻮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ اﺗﺎق راه اﻓﺘﺎدم.. ﺑﻌﺪ ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ از اﺗﺎق اوﻣﺪم ﺑﯿﺮون ﺻﺪا زدم آﻗﺎ اﻣﯿﺮ.. آﻗﺎ اﻣﯿﺮ؟؟
ﺻﺪاش از ﭘﺎﯾﯿﻦ اوﻣﺪ..
-ﻣﻦ اﯾﻨﺠﺎم
ﺳﺮ ﺑﻪ زﯾﺮ رﻓﺘﻢ ﭘﺎﯾﯿﻦ … ﺑﻌﺪ از دﯾﺪﻧﺶ در آن ﺣﺎﻟﺖ ﮐﻤﻰ ازش ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻣﯿﮑﺸﯿﺪم.
ﺳﻼم ﮐﺮدم. ﺑﻪ ﻗﺪرى آرام و ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ﺟﻮاﺑﻤﻮ داد ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﺻﺪاﯾﻢ را ﻧﺸﻨﯿﺪه ﺑﺮاى اﯾﻦ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﺪ ﺑﻰ ادب ﻫﺴﺘﻢدو ﺑﺎره ﺑﺎﺻﺪاى ﺑﻠﻨﺪﺗﺮى ﺳﻼم ﮐﺮدم
ﻧﮕﺎﻫﻰ ﺑﻬﻢ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: ﻋﺮض ﮐﺮدم ﻋﻠﯿﮏ ﺳﻼم.
ﺻﺪاﯾﺶ ﺧﯿﻠﻰ ﺳﺮد ﺑﻮد اﻧﮕﺎر ﺑﺮاﯾﻢ ﭘﺸﯿﺰى اﻫﻤﯿﺖ ﻗﺎﺋﻞ ﻧﺒﻮد و داﺷﺖ راز ﺑﻘﺎء ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﺮد در ﻫﺮ ﺻﻮرت ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﻰاﻫﻤﯿﺖ ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﻣﺰاﺣﻢ وﻗﺖ ﺑﺎ ارزﺷﺘﻮن ﻣﯿﺸﻢ وﻟﻰ ﻣﯿﺸﻪ ﺑﮕﯿﺪ اﻣﯿﺪ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟
ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ ﺗﯿﻨﺎ ﺻﺪام ﮐﺮدو ﮔﻔﺖ ﮐﻪ آﻣﺎده ﺷﻢ ﺑﺮاي رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎل
ﺷﻤﺎل و دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ وﻟﯽﻫﻮاي ﺷﺮﺟﯽ اون اﻋﺼﺎﺑﻤﻮ ﺧﻮرد ﻣﯿﮑﺮد واﺳﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ وﻗﺘﺎ ﺗﻮ ﺟﻨﮕﻞ ﺑﻮدم.
آﻣﺎده ﺷﺪم و ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ ﮐﻪ از ﺧﻮاب ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮدن رو زورﮐﯽ ﺑﺎز ﮐﺮدم اﺻﻼ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪم ﭼﯽ ﺑﺎ ﺧﻮدم ﺑﺮدم ،ﺗﻮ آﺳﺎﻧﺴﻮر ﺑﻮدﯾﻢﮐﻪ ﻣﻦ ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ ﺑﺴﺘﻤﻮ ﺑﻪ ﺷﻮﻧﻪ ي ﺗﯿﻨﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺧﺮﻣﮕﺲﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺣﻤﯿﺪ ﭘﯿﺪاش ﺷﺪ ﺑﺎ دﯾﺪن ﭼﻤﺪوﻧﺎﻣﻮن ﮔﻔﺖ: ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺟﺎﯾﯽ ﺗﺸﺮﯾﻒ ﻣﯿﺒﺮﯾﺪ؟
ﻣﻦ ﮐﻪ ﺧﻮاب ﺑﻮدم ﺑﺎﺻﺪاي ﻧﮑﺮش ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ ﺑﺎز ﮐﺮدم و زورﮐﯽ ﮔﻔﺘﻢ: ﻧﻪ ﺑﺴﺘﯿﻢ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﻓﻀﻮﻟﺶ ﮐﯿﻪ
ﺗﯿﻨﺎ ﺑﺎ آرﻧﺞ ﮐﻮﺑﯿﺪ ﺗﻮ ﭘﻬﻠﻮم آﺧﻢ رﻓﺖ ﺑﺎﻻ و ﺗﻮ دﻟﻢ ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺒﯿﻦ ﺧﻮاﻫﺮم واﺳﻪ ﮐﯽ ﻣﻨﻮ ﻣﯿﺰﻧﻪ،
ﺣﻤﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺖ ﺣﺮﻓﯽﺑﺰﻧﻪ ﮔﻔﺖ: ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﯿﺮﯾﺪ ﻣﺴﺎﻓﺮت
ﺑﺎز ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﺰﻧﻢﮔﻔﺘﻢ: ﻧﻪ ﺑﺎ ﭘﺎي ﭘﯿﺎده ﻣﯿﺮﯾﻢ
ﺗﯿﻨﺎ ﻣﺤﮑﻤﺘﺮ زد ﺑﻪﭘﻬﻠﻮم دﺑﮕﻪ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﺎﺷﻢ و ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺎﺑﺎ ﮐﺒﻮد ﺷﺪ اﯾﻦ ﻗﺪر ﻧﺰن…
ﺗﺎ رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﭘﺎرﮐﯿﻨﮓ دﯾﮕﻪ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﺰدﯾﻢ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺳﻮار ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺷﺪم ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ ﺑﺴﺘﻢ
وﻗﺘﯽ ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ ﺑﺎز ﮐﺮدم دﯾﺪم رو ﭘﺎﻫﺎي ﯾﮑﯽ ﺧﻮاﺑﯿﺪم ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم ﭘﺎﻫﺎي اﻣﯿﺪه واﺳﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺪ ﻧﮕﺬره…
وﻗﺘﯽ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﮐﺮد از ﺧﺠﺎﻟﺖ آب ﺷﺪم اﻣﯿﺮ ﺑﻮد داﺷﺖ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻣﯿﮑﺮد ﮐﻪ زود ﭘﺎ ﺷﺪم و ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدم اﻣﯿﺪه
ﮔﻔﺖ: اﻣﯿﺪ از اﯾﻦ ﮐﺎرا زﯾﺎد ﻣﯿﮑﻨﻪ؟
ﮔﻔﺘﻢ : ﻧﻪ……..
و راﻧﻨﺪه رو ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم و ﺷﺨﺺ ﮐﻨﺎرﯾﺶ ، راﻧﻨﺪه ﯾﻪ ﭘﺴﺮﺟﻮون ﺑﻮد ﯾﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪ ي ﻣﻌﺼﻮﻣﯽ داﺷﺖ و در ﮐﻨﺎرش ﯾﻪ دﺧﺘﺮﺧﺎﻧﻢ ﺑﻮد در ﮔﻮش اﻣﯿﺮ ﮔﻔﺘﻢ: اﯾﻨﺎ ﮐﯿﻦ؟
اون ﻫﻢ در ﮔﻮﺷﻢ ﮔﻔﺖ: راﻧﻨﺪه ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻢ ﻋﺮﻓﺎن و ﮐﻨﺎرﯾﺶ دﺧﺘﺮﻋﻤﻢ ﻋﺎﻃﻔﻪ ،ﻧﻔﺲ ﻫﺎش ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ ﻣﯿﺨﻮرد ﺗﻨﻢﻟﺮزﯾﺪ و ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺒﻢ رﻓﺖ ﺑﺎﻻ ﺳﺮﻣﻮ ﺑﻪ ﺷﯿﺸﻪ ﺑﺮﮔﺮدوﻧﺪم ﮐﻪﺗﻐﯿﯿﺮ رﻧﮕﻤﻮ ﻧﺒﯿﻨﻪ…
ﺑﺮاي ﻋﻮض ﮐﺮدن ﺟﻮ ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻘﯿﻪ ﮐﺠﺎن؟ ﻣﻦ ﭼﺮا ﺗﻮ ﻣﺎﺷﯿﻦﺷﻤﺎم؟
ﮔﻔﺖ: ﻋﻤﻮ و زن ﻋﻤﻮ و اﻣﯿﺪ و آزﯾﺘﺎ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻋﻤﻮﺗﻮن اوﻣﺪن و ﯾﻮﺳﻒ و ﺧﻮاﻫﺮﺗﻮن ﻫﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ اوﻣﺪن و ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﺎو ﻋﻤﻪ و ﺷﻮﻫﺮ ﻋﻤﻪ ي ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺧﻮدﺷﻮن اوﻣﺪن
درﻫﻤﺎن وﻗﺖ ﻋﺎﻃﻔﻪﺑﺮﮔﺸﺖ و ﮔﻔﺖ: ﺑﻪ ﺑﻪ اﻟﯽ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﻢ ﺑﯿﺪار ﺷﺪ!
ﺑﻌﺪ دﺳﺘﺸﻮ دراز ﮐﺮدو ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﻋﺎﻃﻔﻢ و اﯾﻦ ﻫﻢ ﺑﺮادرم ﻋﺮﻓﺎن
ﻋﺮﻓﺎن از ﺗﻮ آﯾﻨﻪ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ: ﺧﻮش ﺑﺨﺘﻢ
ﻣﻨﻢ دﺳﺖ ﻋﺎﻃﻔﻪ رو ﮔﺮﻓﺘﻤﻮ ﮔﻔﺘﻢ: ﻣﻨﻢ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر
ﺑﻘﯿﻪ راه ﺑﻪ ﺳﮑﻮت ﮔﺬﺷﺖ، ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر اﻣﯿﺮ ﺑﻮدم و ﻋﻄﺮﺧﻮش ﺑﻮﯾﺶ را ﺣﺲ ﻣﯿﮑﺮدم ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻮد.
وﻗﺘﯽ رﺳﯿﺪﯾﻢ ﻣﻦ زود ﭘﺮﯾﺪم ﺗﻮ اﺗﺎق ﺧﻮدم و ﺗﯿﻨﺎ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪﺑﺎ ﻫﻢ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯿﮑﺮدﯾﻢ و ﮐﻮﻟﺮ را روﺷﻦ ﮐﺮدم و ﺧﻮدﻣﻮﺟﻠﻮي ﺑﺎد ﮐﻮﻟﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻢ ﮐﻪ در ﺑﺎز ﺷﺪو اﻣﯿﺪ اوﻣﺪ داﺧﻞ و ﮔﻔﺖ: ﺳﺮﻣﺎ ﻣﯿﺨﻮري اﯾﻨﻄﻮري ﮐﻪ دﺧﺘﺮ!!
ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﻪ ﺗﻮ ﭼﻪ، ﺗﻮﺑﺮو ﺑﺎ آزﯾﺘﺎ ﺟﻮﻧﺖ
اﺧﻤﺎش رﻓﺖ ﺗﻮ ﻫﻢ و ﮔﻔﺖ: ﺑﻪ ﺧﺪا ﻣﻦ ﺗﻘﺼﯿﺮي ﻧﺪارم ﺑﺎﺑﺎﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪ ﺑﻪ اوﻧﺎ ﺑﮕﻪ اوﻧﺎ ﻫﻢ ﺧﻮدﺷﻮﻧﻮ دﻋﻮت ﮐﺮدن آزﯾﺘﺎ روﻓﺮﺳﺘﺎدن ﺗﺎ ﺧﻮدﺷﻮن ﻓﺮدا ﺑﯿﺎن.
